Εκπαιδευτική τεχνολογία
Σύμφωνα με τους Seels & Reachey (1994), εκπαιδευτική τεχνολογία είναι «η εφαρμογή τεχνολογικών διαδικασιών και εργαλείων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να λύσουν προβλήματα της διδασκαλίας και της μάθησης». Η ενσωμάτωση της εκπαιδευτικής τεχνολογίας αναφέρεται στη διαδικασία του καθορισμού εκείνων των ηλεκτρονικών εργαλείων και των μεθόδων που τα υλοποιούν, που ανταποκρίνονται κατάλληλα σε δεδομένες συνθήκες μιας τάξης και δεδομένα προβλήματα.
Γραμματισμός
Ο γραμματισμός (αποδίδεται και ως εγγραμματοσύνη), δεν αναφέρεται απλά στην ικανότητα για ανάγνωση και γραφή, αλλά αφορά τη δυνατότητα του ατόμου να λειτουργεί αποτελεσματικά σε διάφορα περιβάλλοντα και καταστάσεις επικοινωνίας, χρησιμοποιώντας κείμενα γραπτού και προφορικού λόγου, καθώς επίσης και μη γλωσσικά κείμενα, αφορά συνεπώς την ικανότητα του ατόμου να κάνει χρήση των πιο επεξεργασμένων μορφών της γλώσσας.
Ψηφιακός γραμματισμός
Ο ψηφιακός γραμματισμός είναι κάτι πολύ περισσότερο από την πρόσβαση ή την απλή χρήση ενός υπολογιστή, ενώ έχει να κάνει με ένα τεράστιο πλήθος από ικανότητες και δεξιότητες, που πρέπει να έχει ο χρήστης ώστε να αναζητάει, να διαχειρίζεται, να οργανώνει, να αναλύει, να αξιολογεί και να κατανοεί το πλήθος των πληροφοριών, που προέρχονται από τα ψηφιακά περιεχόμενα και τις τεχνολογικές εφαρμογές, καθώς και τις διαδικασίες δημιουργίας, ανάπτυξης και συγγραφής αυτών των περιεχομένων.
Τα συστατικά στοιχεία – χαρακτηριστικά του ψηφιακού γραμματισμού σύμφωνα με τους Payton & Hague, (2010) είναι τα εξής:
1.Τεχνικές δεξιότητες
2.Δημιουργικότητα
3.Δημιουργική σκέψη και εκτίμηση (critical thinking and evaluation)
4.Πολιτιστική και κοινωνική κατανόηση (cultural and social understanding)
5.Συνεργασία
6.Η ικανότητα του να βρεις και να επιλέξεις πληροφορίες
7.Αποτελεσματική επικοινωνία
8.Ηλεκτρονική ασφάλεια ( e-safety)
Εικ.1: Συστατικά Ψηφιακού Γραμματισμού
Ο ψηφιακός γραμματισμός μπορεί να θεωρηθεί ως συνδυασμός των ακόλουθων δεξιοτήτων:
α) Λειτουργικές δεξιότητες, οι οποίες αναφέρονται στη χρήση της τεχνολογίας, τη γνώση της χρήσης του πληκτρολογίου ή του ποντικιού και πιο σύνθετους χειρισμούς όπως η αποστολή e-mail με συνημμένο, η χρήση επεξεργασίας κειμένου, λογιστικών φύλλων και εφαρμογών βάσεων δεδομένων, αναζήτηση στο διαδίκτυο.
β) Δομικές δεξιότητες, που αφορούν στην ικανότητα της χρήσης των (νέων) δομών στις οποίες περιέχονται οι πληροφορίες. Στα παραδοσιακά έντυπα μέσα, είναι ανάλογες δεξιότητες με τη χρήση των περιεχομένων σε ένα βιβλίο ή τη γνώση της εύρεσης ενός βιβλίου σε μια βιβλιοθήκη.
γ) Στρατηγικές δεξιότητες, που αναφέρονται σε πιο στρατηγικές χρήσεις των πληροφοριών και περιλαμβάνουν τη δυνατότητα της ενεργής αναζήτησης πληροφοριών, την ικανότητα της κριτικής ανάλυσης των διαθέσιμων πληροφοριών και τη συνεχή αναζήτηση πληροφοριών σχετικά με εργασία ή την προσωπική ζωή του ατόμου.
Βιβλιογραφία:
Hague C. & Payton C. (2010). Digital literacy across the curriculum. United Kindom: Futurelab
Halliday M.A.K. (1996). Language and Education, Collected works of M.A.K. Halliday, (9), 340-341
Μουντρίδου Μ. (2008). Εκπαιδευτική τεχνολογία – Πολυμέσα, Παιδαγωγική επιμόρφωση εκπαιδευτικών του ΟΑΕΔ, Αθήνα
Sofos, A., (2010). Digital Literacy as a Category of Media competence and Literacy -an Analytical Approach of Concepts and Presuppositions for Supporting Media Competence at School. In: Bauer, P., Hoffmann, H. & Mayrberger, K. (Eds.), Fokus Medienpädagogik -Aktuelle Forschung-und Handlungsfelder (pp. 62-82). München: Kopäd
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου